درها را برای دوستی باز بگذارید

زمانی که در کنار افراد دیگر هستیم درست مثل یک ایستگاه رادیویی می‌مانیم که حالات و احساسات خود را به وسیله هزاران علامت غیرکلامی انتقال می‌دهیم که توسط بدن، تنفس کردن، توصیفات حرکت بدنمان نشان داده می‌شود. ما علاوه بر انتقال علائم، علائم احساسی دیگران را نیز می‌گیریم. به این معنا که همدیگر را حس می‌کنیم. به همین علت است که دوست منبع غنی از شادی است. زمانی که با دوستمان به سر می‌بریم و با گرمی برخود می‌کنیم از احساس خوبی برخورداریم. در سطحی دیگر ما شادی خود را با تقسیم کردن با دیگران، افزایش می‌دهیم.
البته اساس دوستی بیان باشکوه آن نیست، بلکه مهربانی و مراقبت از آن است. بنابراین دوست بودن به معنای کمکهای همیشگی به دیگران یا خریدن هدیه نیست. اگر در هر روز کمی از آنها قدردانی و سپاسگزاری کنید، همین برای حفظ دوستی و شادی کافیست. اگر عادت کنید نسبت به دیگران مهربان باشید، می‌توانید رفاقت را با آنها تجربه کنید.
شادی بزرگترین خالق دوستی است و افراد شاد به راحتی با دیگران دوست می‌شوند. هیچ قانونی برای اینکه چه تعداد دوست بایدداشته باشید وجود ندارد. عده‌ای دوستان زیادی دارند و عده‌ای هم با اندک دوستان خود احساس خوشحالی می‌کنند. محبت، محبت می‌آورد به همین علت افراد شاد دوستان شادی را دور خود جمع می‌کنند.
دوستی یعنی اینکه نسبت به دوستان خود حساس باشید و با آغوش باز از آنها استقبال کنید. اما اصرار نداشته باشید که آنها هم بلافاصله آغوش خود را به روی شما باز کنند. بکوشید تا به وقت و علایق دیگران احترام بگذارید و درها را برای دوستی باز بگذارید. اما افراد را به زور به داخل خانه‌تان نکشانید و گاه هم شاید لازم باشد تا درها را ببندید.