فاصله و فریاد
شدت داد زدن بستگی به میزان فاصله ی قلب ها دارد.
تاریخ انتشار:
497 نفر این یادداشت را خوانده‌اند
5 نفر این یادداشت را دوست داشته‌اند
استادی از شاگردانش پرسید: «چرا ما وقتی عصبانی هستیم داد می زنیم؟ چرا مردم هنگامی که خشمگین هستند صدایشان را بلند می کنند و سر هم داد می کشند؟»
شاگردان فکری کردند و یکی از آنها گفت: «چون در آن لحظه، آرامش و خونسردی مان را از دست می دهیم.»
استاد پرسید: «این که آرامشمان را از دست می دهیم درست؛ اما چرا با وجودی که طرف مقابل، کنارمان قرار دارد، داد می زنیم؟ آیا نمی توانیم با صدای ملایم با وی صحبت کنیم؟»
شاگردان هر کدام جواب هایی دادند، اما پاسخ های هیچکدام استاد را راضی نکرد.
سرانجام او چنین توضیح داد:
«هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند، قلب هایشان از یکدیگر فاصله می گیرد. آنها برای آن که فاصله را جبران کنند مجبور می شوند که داد بزنند. هرچه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، فاصله زیادتر است و آن ها باید صدایشان را بلندتر کنند.»
استاد چند لحظه مکث کرد. سپس ادامه داد: «هنگامی که دو نفر عاشق همدیگر باشند سر هم داد نمی زنند بلکه خیلی به آرامی با هم صحبت می کنند؛ چون فاصله ی قلب هاشان بسیار کم است و یکدگر را می فهمند.
هنگامی که عشق میان دو نفر بیشتر شد، چه اتفاق می افتد؟ آنها حتی حرف معمولی هم با هم نمی زنند و فقط در گوش هم نجوا می کنند. سرانجام عشاق در بالاترین مرتبه ی عشق، حتی از نجوا کردن هم بی نیاز می شوند و فقط به یکدیگر نگاه می کنند. در این هنگام دیگر هیچ فاصله ای بین قلب هایشان باقی نمانده است.»
شاگردان فکری کردند و یکی از آنها گفت: «چون در آن لحظه، آرامش و خونسردی مان را از دست می دهیم.»
استاد پرسید: «این که آرامشمان را از دست می دهیم درست؛ اما چرا با وجودی که طرف مقابل، کنارمان قرار دارد، داد می زنیم؟ آیا نمی توانیم با صدای ملایم با وی صحبت کنیم؟»
شاگردان هر کدام جواب هایی دادند، اما پاسخ های هیچکدام استاد را راضی نکرد.
سرانجام او چنین توضیح داد:
«هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند، قلب هایشان از یکدیگر فاصله می گیرد. آنها برای آن که فاصله را جبران کنند مجبور می شوند که داد بزنند. هرچه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، فاصله زیادتر است و آن ها باید صدایشان را بلندتر کنند.»
استاد چند لحظه مکث کرد. سپس ادامه داد: «هنگامی که دو نفر عاشق همدیگر باشند سر هم داد نمی زنند بلکه خیلی به آرامی با هم صحبت می کنند؛ چون فاصله ی قلب هاشان بسیار کم است و یکدگر را می فهمند.
هنگامی که عشق میان دو نفر بیشتر شد، چه اتفاق می افتد؟ آنها حتی حرف معمولی هم با هم نمی زنند و فقط در گوش هم نجوا می کنند. سرانجام عشاق در بالاترین مرتبه ی عشق، حتی از نجوا کردن هم بی نیاز می شوند و فقط به یکدیگر نگاه می کنند. در این هنگام دیگر هیچ فاصله ای بین قلب هایشان باقی نمانده است.»
