غم را به رگبار خنده ببند!

غم را به رگبار خنده ببند!

زمانی که اندوه به عنوان یک مهاجم بدقصد ِ سخت‌جان می‌آید نه یک شاعر تلطیف کننده روان، حق است که چنین مهاجمی را به رگبار خنده ببندی...
نویسنده: نادر ابراهیمی
تاریخ انتشار:
233 نفر این یادداشت را خوانده‌اند
2 نفر این یادداشت را دوست داشته‌اند

مگذار غم سراسر سرزمین روحت را به تصرف خویش درآورد... به خدایم قسم که می‌دانم چه دلائل استواری برای افسرده بودن وجود دارد؛ اما این را نیز به خدایم قسم می‌دانم که زندگی، در روزگار ما درافتادنی‌ست خیره سرانه و لجوجانه با دلایل استواری که غم در رکاب خود دارد. غم بسیار دشمن تا بن دندان مسلح ماست.

اگر به خاطر تزکیه روح قدری غمگین باید بود که البته باید بود ضرورت است که چنین غمی، انتخاب شده باشد نه تحمیل شده. غصه منطق خود را دارد. نه؟ علیه منطق غصه حتی اگر منطقی‌ترین منطق‌هاست، آستین هایت را بالا بزن!

غم محصول نوع روابطی است که درجامعه شهری ما و در جهان ما وجود دارد. نه؟ علیه محصول علیه طبیعت، و علیه هرچیز که غم را سلطه گرانه و مستبدانه به پیش می‌راند، بر پاباش! زمانی که اندوه به عنوان یک مهاجم بدقصد می‌آید، حق آن است که چنین مهاجمی را به رگبار خنده ببندی.

عزیز من! قایق کوچک دل به دست دریای پهناور اندوه مسپار! لااقل بادبانی برافراز و پارویی بزن و برخلاف جهت باد تقلایی کن!

چهل نامه کوتاه به همسرم
نویسنده : نادر ابراهیمی
انتشارات: روزبهان

الامام علی علیه السلام:
من قل سروره کان فی‌الموت راحته.
هر که شادی‌اش اندک باشد، آسايش او در مردن باشد.
(بحار النوار ج 78 ص 12 حدیث 70)
الامام علی علیه السلام:
الإمامُ عليٌّ عليه السلام :السُّرُورُ يَبسُطُ النَّفسَ و يُثِيرُ النَّشاطَ ، الغَمُّ يَقبِضُ النَّفسَ و يَطوِي الانبِساطَ.
شادی انبساط خاطر می‌آورد و نشاط را برمی‌انگیزاند و غم و اندوه گرفتگی خاطر می‌اورد و دلگیری به جای می‌نهد.
(غررالحکم 2024)

ایمیل شما :
ایمیل دوستان : (جداسازی با کاما ،)
نام: ایمیل: نظر: