خوشبختی را فقط الان می‌توانی پیدا کنی

ما خوشبختی را به دلیل آنچه که به دست می‌آوریم تجربه نمی‌کنیم. بلکه به علت زندگی کردن در لحظه‌ای که هستیم می‌توانیم آن را تجربه کنیم.  خوشبختی یک مهارت است، قابلیتی است که باید آن را بپروانیم و در آن مهارت پیدا کنیم. درست مثل آنکه یاد بگیریم چطور یک نقاش حرفه‌ای شویم. صرف داشتن یک سه پایه و بوم و قلمو و رنگ، کسی نقاش نمی‌شود. آنچه از من نقاش می‌سازد این است که بدانم چطور نقاشی کنم. فقط داشتن تجربه‌های خاصی مرا راضی و خوشبخت نمی‌کند، اینکه بدانم چطور با کمک آنها می‌توانم با آگاهی و توجه کامل هر لحظه را در همان لحظه، زندگی کنم مرا راضی و خوشبخت می‌کند.  
به این ترتیب خوشبختی فقط در لحظه حال ممکن و قابل وصول است و از لحظه‌ای به لحظه دیگر می‌رود. خوشبختی لحظه‌ای که به دنبال آن هستم نزد ما نمی‌آید چون آن موقع دیگر اینجا و در زمان حال وجود نداریم و جای دیگری هستیم. خوشبختی وقتی به سراغ ما می‌آید که دقیقا بتوانیم همان جایی که هستیم به لحظه‌هایمان توجه کنیم و هر کاری را که در حال انجام آن هستیم با تمام وجود درک و تجربه کنیم.