همه پول ندارند، همه هم خرید می‌کنند!

همه ما همیشه از گران شدن کالاها شکایت می‌کنیم. اما همیشه بازارها شلوغ است. به ویژه حالا که به قول معروف شب عید هم هست. همه پول نداریم اما همه‌مان خرید می‌کنیم بدون توجه به اینکه بعد از این شب عید، فروردین و اردیبهشتی هم هست و نباید یکباره همه موجودی و نقدینگی را که آخر سال بیشتر می‌شود خرج کنیم. شاید یادمان رفته که همیشه راه پول دار شدن، کسب درآمد نیست، گاهی نباید بیهوده خرج کرد تا سرمایه، کم یا زیاد، حفظ شود.
روزهای آخر اسفند هميشه همراه است با ولع سيری ناپذيری برای خرید. فرقی نمی‌کند کالایی نیاز داشته باشیم یا نه، خرید خاصی مد نظرمان باشد یا نه. گشتن بین مغاز‌ها و پاساژها برای اغلب ما نوعی عادت شده و حتی برخی از این عادت لذت هم می‌برند. به خاطر همین كمتر فردی است که ترجيح دهد شب‌های نزديك به عيد را در منزل بماند و چيزی نخرد.
به خاطر تمايل شديد مردم به خريد در روزهای نزديك به عيد، بازار بساط‌های خيابانی تا نيمه‌های شب هم حسابی سكه هستند و معمولا تخفيف‌ها و فروش‌های ويژه‌ای كه بر روی كالا می‌خورد و خبرش با پيامك و تبليغات محيطی و دوستان و آشنايان می‌رسد اين ميل به خريد را بدون در نظر گرفتن احتياج ضروری به آن كالا، بيشتر ترغيب می‌كند.
بخشی از اينكه چرا اين اتفاق می‌افتد و ما معمولا در شب‌های نزديك به عيد خريدهای غير ضروری زيادی را از در گشت و گذارها و بساط های خيابانی می‌خريم مربوط می‌شود به ارائه الگوها و مدهای نامناسب كه ذائقه ما را تغيير داده است.
اما مسئله مهمتر خود ما هستيم كه در محاصره هزاران برنامه تبليغی تلویزیون، روزنامه، مترو و از همه مهمتر اینترنت و پيامك قرار داريم كه به طور معجزه آسايی می‌توانند  بدون هيچ فكری ما را وسوسه كنند كه كالاهايی غير ضروری را بخريم. آدم‌هايی كه شم اقتصادی قوی ندارند در اين بين بايد بيشتر حواسشان را جمع كنند تا اسیر وسوسه خرید کردن نشوند. چون ناگهان از خریدهای کوچک هزار تومنی به خریدهای چند صد هزار تومانی خواهند رسید که اغلب نیز غیر ضروری هستند و بدون استفاده .
عادت کنیم به فرهنگ درست خریدن. همین حالا بروید کشوی کمد لباس‌ها و کابیت آشپزخانه‌تان را باز کنید. ببینید چقدر از وسایلی که انبار کردید را استفاده می‌کنید. کدام بدون استفاده مانده و کدام بعد از یک یا دوبار استفاده کناری افتاده است. یادمان باشد که «قشنگ بودن» و «قیمت مناسب داشتن» دلایل کافی و موجهی برای خرید کالا نیست. مهم‌ترین نکته برای خرید «نیاز داشتن» است. آنهم نیاز واقعی. حتی برای خرید ارزان قیمت‌ترین کالاها هم باید نیاز به داشتن آن وجود داشته باشد وگرنه دور و بر ما پر از کالاهای بدون استفاده و زاید می‌شود و جیبمان هم خالی.