به رستوران 5روز خوش آمدید!

یک منوی غذایی خوب، منویی است که هم متنوع باشد، هم غذاهایش خوشمزه باشد و هم مقوی و مغذی باشد. البته هر کسی می‌تواند منویی مخصوص به خودش داشته باشد. بعضی‌ها از بعضی چیزها بدشان می‌آید. یا حتی نسبت به آنها حساسیت دارند یا اصلا بیماری خاصی دارند. مثلا دیابت دارند یا چربی خونشان بالاست. باید مراقب باشند. پس بقولی آن چیزی را باید بخورند که به‌شان بسازد. 

ما هم منویی داریم برای خودمان. شاید بتوان گفت منوی رستوران 5روز. پس به رستوران ما خوش آمدید. می‌توانید هر چه را که میل دارید از منوی زیر انتخاب کنید:

برنج، غذای همیشگی:

برنج را از سفره ایرانی جماعت جمع کنی، دیگر لطفی ندارد. غذایی که یک وعده در روز خوردنش هم لطف دارد و هم برکت. اگر وزنتان زیاد است یا چربی‌تان بالاست. از آن نترسید. کمی کمتر بخورید و روغنش را هم کم کنید ولی خودتان را از خوردنش محروم نکنید.

گوشت، از هرنوعی هم باشد، فرقی ندارد:

گوشت فقط منظور گوشت قرمز نیست. مرغ و ماهی هم گوشت حساب می‌شوند البته گوشت سفید. برای خودتان برنامه غذایی خاصی برای خوردنشان بگذارید. البته هر نوع گوشتی هم نخورید.

تخم مرغ؛ هم آب پز، هم نیمرو:

می‌خواهی صبحانه کاملی بخوری، تخم مرغی را آبپز کن. تخم مرغ عسلی کلی می‌چسبد سر صبحی. وقت پختن غذای مفصل نداری. دو تا تخم مرغ نیمرو کن و بخور. خودش یک غذای کامل است. خواستی تنوع داشته باشد، کمکی هم گوجه فرنگی بریز تویش. به هر حال پرطرفدارترین غذای دنیا همین تخم مرغ است.

شیر، اینجا، اونجا، همه جا:

شیر به مزاجت نمی‌سازد، ماست بخور، نشد، پنیر بخور، باز هم نشد، دوغ بخور، اگر حال نکردی، خامه بخور. می‌دانم که اگر هیچ کدام از این‌ها را هم نخواهی دیگر نمی‌توانی آش کشک خاله را رد کنی. شیر هر چه هست و هر چهره‌ای که دارد آنقدر به خوردنش می‌ارزد که بروی صبح علی‌الطلوع در صف طولانی بایستی تا شده حتی یک پاکت هم بخری چه پاستوریزه و چه حتی بازش را ولی این را بدان که برای کودک هیچ شیری بهتر از شیر مادر نیست؟  دو سال کودکت را شیر مادر بده. 

سبزی، بی تو هرگز:

بعضی چیزها با سبزی لطف دیگری دارند. مثلا کباب با ریحان. نان و پنیر و سبزی که جای خود دارد. سبزی در کنار هر غذایی قابل خوردن است. خدا هیچ سفره‌ای را بی سبزی نکناد! آمین!

خرما، کومپلکس انرژی:

بنده خدا اسمش بد در رفته است. چه کسی گفته خرما فقط برای سر قبر خوب است. شاید کوهنوردها بهتر قدر خرما را بدانند. با یک بسته خرما شاید بتوان اورست را هم فتح کرد. خرما بهترین نیم چاشتی است که می‌توان در میان وعده‌های غذایی خورد. به جای قند، خرما با چایتان بخورید.

زیتون، ترشی طبیعی:

به رنگ سبز است و سیاه. از مدیترانه کشت می‌شود تا همین شمال خودمان. در رب انار و گردو و کمی مخلفات دیگر که بخوابانی، می‌شود، پرورده. کنار هر غذایی باشد، لطف خودش را دارد.

انگور، خوشه برکت:

قبل از اینکه برسد (غوره) خوردنی است. بعد از رسیدن خوردنی است. حتی اگر بماند و بپلاسد (کشمش) هم خوردنی است. میوه‌ای که در هر حال خوردنی باشد، برکت از سر و رویش می‌بارد.

سرکه، یک چاشنی آچار فرانسه:

دوای هزار و یک درد است. از قدیم و ندیم برای سرماخوردگی بکار می‌رود. چاشنی سالاد است. برای ترشی بار گذاشتن علی‌الخصوص سیر ترشی استفاده می‌شود. اگر در برنج بریزید، طعم و شکل برنج چیز دیگری می‌شود. شاید جالب باشد که بدانید سرکه برای جلادادن ظرف های مسی و برنجی و تمیز کردن فرش و دور کردن مورچه‌ها نیز بکار می‌رود. خلاصه از این چاشنی همه کاری بر می‌آید.

امیدواریم از غذایی که میل کردید، لذت برده باشید. نوش‌جانتان.